Kobiety kontra mężczyźni. Coś o tęsknocie, strachu.

Pustka

Jest we mnie często, a może zawsze tylko przyzwyczaiłam się do niej. Nauczyłam się z nią żyć. Stała się częścią mnie, moich myśli, mojego życia. Zatrzymuje mnie, blokuje, paraliżuje.  Przypomina o strachu, bólu.....

Witam.

Pierwszy wpis i od razu tak mocno. Tęsknota.

Czym jest, chęcią posiadania. Marzeniem, pragnieniem. Tęsknimy za ludźmi, rzeczami wszystkim czego w danej chwili nie możemy mieć. Chwilami jest silna że nie możemy się na niczym skupić, chwilami tylko przebłyskiem, momentem, a czasami wmawiamy sobie że tęsknimy żeby czuć, czuć cokolwiek.

Tęsknię za miłością. Wierzę że jest, że czeka na mnie, że spotkam w swoim życiu człowieka który czuje tak jak jak ja myśli jak ja, pragnie tego co ja. Nie chcę kota, psa ani innego zwierzaka, chcę człowieka istotę która choć potłuczona, poraniona, nieufna szuka i wierzy, wierzy w drugiego człowieka.

Bez tęsknoty nie było by marzeń, pragnień, planów. Tęsknota to przeszłość ale przeszłość - mobilizacji do pójścia dalej. Najgorsze gdy tęsknota nas ubezwładnia, ogranicza, paraliżuje. Nie jest wtedy tęsknota konstruktywna staje się początkiem depresji, zamknięcia, izolacji. To niszczy ducha, ciało, myśli.